KOFFIEOCHTEND SENIOREN

Tijdens ons volgend samenzijn, zullen Joke Sinnebrink en Levien de Bie ons vertellen over hun reis naar het hoge Noorden.
Ongetwijfeld komt dan ook het licht ter sprake. En bij het woord ‘licht’ denk ik aan het mooie lied van Huub Oosterhuis:
‘Licht dat ons aanstoot in de morgen, voortijdig licht waarin wij staan, koud, één voor één, en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan. Dat ik niet uitval, dat wij allen zo zwaar en droevig als wij zijn,
niet uit elkaars genade vallen en doelloos en onvindbaar zijn.’
Misschien een goed plan dit lied samen te zingen?, zodat wij allen aangevuurd zullen worden!!