Het uur van de wolf is voor veel mensen het uur van de ultieme eenzaamheid

harrynijmeijer

In de Bijbel is Jubal de stamvader van allen die kunst maken. Dit jaar neemt elke scribent u mee naar een boek, film,  muziekstuk of ander kunstwerk dat haar of hem inspireert. Deze keer schrijft ds. Trijnie Plattje over The Hour of the  Wolf, een tentoonstelling van beeldhouwer Lotta Blokker. In de tentoonstelling van The Hour of the Wolf  neemt Lotta Blokker (1980, Amsterdam) ons mee  op een nachtelijke reis langs de gevoelens van de  slapelozen. Ze toont ons haar ontmoetingen  tijdens het wolfsuur, als de wereld zich nog in  nevelen hult en de nacht probeert dag te worden.  In de schemering van de dageraad groeit de  belofte van een nieuwe morgen. Lotta Blokker heeft zelf last van slapeloze  nachten. Ze woont, studeert en werkt in Florence. Op één van die nachten besluit ze te gaan lopen  door de stad. En ziet tot haar verwondering hier  en daar lichten branden. Ze doet een voor haar  essentiële ontdekking. Ze is niet de enige die niet  kan slapen! Het is het begin van de beeldenreeks  The Hour of the Wolf. Negen, levensechte  beelden van mensen, persoonlijkheden. Ieder met  zijn of haar eigen angsten, geluksmomenten,  nachtmerries en dromen. Blokker bouwt haar beelden op uit lagen klei rond  een geraamte van ijzer. Ze maakt nooit foto’s van  haar modellen. Ze probeert in haar werk dicht bij  de ander te komen, maar ook om zichzelf niet te  verloochenen. “Dit is hoe ik ben”, zegt zij over  haar sculpturen. Ze wil emotie van mensen  uitdrukken. (Zonder precies de reden of de  oorzaak te hoeven weten van die emotie. […]