Het jaar 2015 is net begonnen als ik dit schrijf. Het geknal van vuurwerk is amper verstomd. De herinnering aan Kerst is nog vers.
Kort voor Kerst bezorgden de gezamenlijke kerken vele kerstpakketten bij mensen die dat teken van hoop goed kunnen gebruiken. Voor diegenen onder hen die veel zorg nodig hebben verandert er nogal wat. Zij moeten vanaf dit jaar voor hun zorg naar de plaatselijke gemeente. Maar de gemeente moet dat doen met minder geld. Zorg- vragers zijn daarom voor een deel van hun zorg aangewezen op familie en vrienden. En op verenigingen en kerken. De zorgzame overheid is verleden tijd.
Gelukkig is de zorgzame kerk springlevend. Elk jaar krijgen diaconieën en caritassen meer hulpvragen van mensen die het niet meer redden. Die stijging zal ook komend jaar doorgaan. Dat roept gelijk de vraag op hoever we gaan als zorgzame kerk. Wat doen we wel en wat niet?
Die vraag stond ook centraal tijdens een ontmoeting eind vorig jaar, tussen vertegenwoordigers van kerken en burgemeester Andries Heidema. Wat kunnen kerken en de gemeente Deventer over en weer van elkaar verwachten? We willen inderdaad zorgzame kerken zijn. Maar aan die zorgzaamheid zit wel een grens. We blijven vinden dat de overheid het schild van de zwakken is, daaraan mag niet getornd.
Bijvoorbeeld door een diaconaal platform op te richten, met een helder mandaat van de kerken. Dat opkomt voor de zwakken in de samenleving .
Een enthousiaste werkgroep ‘Zorgzame kerk’ onderzoekt momenteel of een dergelijk platform haalbaar is. Daarin zitten mensen uit verschillende Deventer kerken: protes- tants, RK, Samenwerkingsgemeente, pinkstergemeente, ,Russisch orthodox, Meester Geertshuis. De werkgroep komt voor de zomer met zijn bevindingen naar buiten, en dat is dan hopelijk geen einde maar een nieuw begin. U zult zeker nog horen van de werkgroep Zorgzame Kerk. Ook dat is zorgzame kerk. Pleiten voor goede zorg van overheidswege.
Het gaat in de reguliere zorg steeds meer om protocollen, targets en output. Maar goede zorg wordt juist gekenmerkt door barmhartigheid, warmte en aandacht. Daarop willen we wijzen in gesprekken met de burgemeester en met ambtenaren. Om een sterk signaal af te kunnen geven moeten we als kerken onze krachten bundelen.
Ik hoop dat 2015 een jaar wordt van barmhartigheid, liefde
en aandacht.
Met hartelijke groet, Henk-Jan Gosseling diaconaal werker
