Op 27 november was het dan zover: we kregen twee gasten aan tafel.
Onze twee gasten, Hafez en Mohammed, beiden afkomstig uit de buurt van Damascus in Syrië bevinden zich in de PrePOL (Pre Proces-Opvang-Locatie) binnen het AZC in Schalkhaar. De opzet is om deze mannen een moment te bieden om even uit de massaliteit van de opvang te komen en in een huiselijke sfeer plaatsgenoten te ontmoeten. Al in de auto, onderweg van Schalkhaar naar Colmschate, was de sfeer ontspannen en het beloofde direct al een gezellige avond te worden.
Hafez, ca. 30 jaar, is kleermaker, getrouwd en heeft een moeilijke reis achter de rug; tweemaal de rubberboot ondersteboven en wekenlang onderweg via de Balkan naar Nederland. Mohammed maakte een soortgelijke reis, 21 jaar, barbier en is, mede omdat hij Engels spreekt, de makkelijke prater en voelde zich gelijk al thuis. Beide mannen zijn nu een maand in Nederland en verbleven al in Ter Apel, Veenhuizen en nu dus in Schalkhaar, waar ze verwachten ca. 3 maanden te blijven. Leuke gasten, geïnteresseerd, kennen onze manier van doen, blij dat ze hier zijn, maar wel met veel vragen over het hier verder zal gaan.
Op onze vraag aan Hafez, wat zijn droom is, was het antwoord kort: Safety. Zo aan tafel, zou je hopen dat ze hier zo snel mogelijk zullen integreren, maar zeker als je dan zoals Hafez alleen Arabisch spreekt, is de weg nog lang. Overigens denken ze er ook aan om weer terug te gaan als het daar weer veilig is.
Voor de maaltijd hadden we rijst met kip klaargemaakt; dit was trouwens geen uitstapje, want dat bleek zo’n beetje het dagelijkse menu in Schalkhaar te zijn dat inmiddels best eentonig wordt. Verder kwam de kaart van Syrië op tafel, het fonetische Arabische woordenboek, een boek over Syrië, maar ook brachten we de tijd door met het uitwisselen van foto’s, babbelen over gewoontes en vele geintjes over en weer.Binnenkort gaan we de mannen onze stad Deventer laten zien.
Een ervaring, die je niet zomaar loslaat…
