‘Preken zijn anders dan 20 jaar geleden’
De serie columns gaat dit jaar over omgaan met veranderingen. Het viel de predikanten van Deventer-Colmschate-Schalkhaar-Diepenveen op dat ze het daar vaak over hebben. Veranderingen binnen de kerk, die om visie vragen en raken aan hun manier van werken.
Maar de kerk is geen eiland: wat er in de samenleving gebeurt komt ook binnen. Zo staat geestelijke verzorging (op christelijke leest geschoeid) in instellingen staat onder druk. Sinds twee jaar is in het Deventer Ziekenhuis bijvoorbeeld geen pastor meer werkzaam. Dit jaar schrijven de predikanten bij toerbeurt over hoe zij omgaan met veranderingen.
Het christelijk geloof geeft daar alle aanleiding toe, gericht als dit is op verandering, bekering of ommekeer.
Dit jaar gaan de columns over de vraag: hoe gaan wij om met veranderingen? Als je het zo zegt, krijgt het woord ‘verandering’ bijna iets problematisch: er is een probleem dat opgelost moet worden, een vraagstuk waartoe je je moet verhouden… Je zou bijna vergeten dat er ook veel vreugdevolle veranderingen zijn…
Neem nou het nieuwe liedboek, een bron van inspiratie, veelkleurig zoals de kerk veelkleurig is. En neem de Bijbel in gewone taal: een nieuwe vertaling, die een echte poging doet om de bijbel begrijpelijk te vertalen.
Veel veranderingen lijken vanzelf te gaan: maak maar eens een CV van jezelf en leg dat naast je CV van twintig jaar geleden. En je merkt op in hoeveel dingen je veranderd bent. Twintig jaar geleden draaide ik zelden of nooit klassieke muziek, nu geniet ik er intens van. Preken van twintig jaar geleden durf ik niet meer te houden: ik dacht anders, preekte anders, ben veranderd.
Hoopvol is dat veranderingen in de samenleving, die we zorgwekkend vinden, ook altijd weer nieuwe initiatieven wakker maken. Zo las ik vandaag in de krant over het Zutphense plan voor het Ubuntuplein, een woon-/werkomgeving, waar de generaties elkaar treffen, samenleven en voor elkaar zorgen: ‘Op het Ubuntuplein vinden mensen elkaar en worden zij deelgenoten in een gezamenlijke onderneming. Daarbij kan er ook volop genoten worden!’ Het plan oogt weliswaar wat elitair, het woord Ubuntu is dat allerminst. Ubuntu is een Afrikaans concept.
Desmond Tutu legt het als volgt uit. “Iemand met Ubuntu staat open voor en is toegankelijk voor anderen, wijdt zich aan anderen, voelt zich niet bedreigd door het kunnen van anderen, omdat hij of zij genoeg zelfvertrouwen put uit de wetenschap dat hij of zij onderdeel is van een groter geheel, en krimpt ineen wanneer anderen worden vernederd of wanneer anderen worden gemarteld of onderdrukt.”
En dat lijkt op Jezus’ tafelgemeenschap, waar we vieren dat gemeenschap en verbondenheid mogelijk zijn, ondanks alles! En waar we uitgedaagd worden om daaraan te werken! Veranderen dus: de wereld wordt er beter van.
ds. Martine Nijveld,
Protestantse Gemeente Colmschate-Schalkhaar