Al lange tijd hingen de doopvisjes op een wat minder passende plaats; eerst onder een scherm van de beamer, later ingeklemd bij de stiltehoek. Sinds kort hebben ze een betere plek gekregen: op de muur van de stiltehoek. De kleine visjes zwemmen nu als het ware de grote Vis achterna; een mooi beeld van het volgen van Jezus. Bovendien verbinden we hiermee jong en oud: de visjes hangen in de stiltehoek voor wie geboren zijn, de gedachtenissteentjes liggen er voor wie overleden zijn.
