Hoewel we het afscheidsmoment van Trijnie noodgedwongen later zullen houden, eindigt voor mij onze samenwerking wel degelijk op zondag 14 februari. Met veel plezier heb ik met Trijnie samengewerkt. Tijdens ons zeswekelijkse werkoverleg bespraken we tal van inhoudelijke en praktische zaken, namen beslissingen en deden voorstellen aan de kerkenraad. We vulden elkaar goed aan, waarbij ik Trijnies zorgvuldigheid, haar fabelachtige geheugen en grote maatschappelijke betrokkenheid altijd zeer gewaardeerd heb.
We leerden elkaar kennen in april 1993. We werkten beiden in Indonesië. Ik maakte een oriëntatiereis op Java en kwam zo in Salatiga terecht, waar ik logeerde bij Jan en Trijnie en hun twee zonen. Ook ontmoetten we elkaar in het Zendingshuis in Oegstgeest, waar onze kinderen met elkaar speelden.
Toen ik in 2017 het beroep naar de PGCS aannam, kwamen we elkaar weer tegen. Trijnie, hartelijk bedankt voor wat je voor onze gemeente en voor mij persoonlijk betekend hebt. Het zal een beetje eenzaam voelen na jouw vertrek.
Het ga je goed! ds. Henk Schuurman