Tijdens de vergadering van 4 februari waren niet alleen de kerkenraadsleden uitgenodigd, maar ook diverse raden en commissies. Het onderwerp was “veilige kerk”. In groepjes hebben wij enkele voorbeelden besproken, wat is wenselijk en wat niet. Daarna hebben zij op een ludieke manier kennis gemaakt met hun eigen grenzen. Hoe dichtbij mag een ander komen? Een avond die zeker nog een vervolg krijgt en binnen diverse raden vast nog wel ter tafel komt.
Op 4 maart kwam alleen de Kerkenraad bijeen. De opening werd verzorgd door ds. Henk Schuurman. Vlak na zijn verblijf in een klooster in Oosterhout bracht Henk verslag uit. Gefascineerd door de katholieke tradities bracht hij onze avondmaaltafel ter sprake. De kerkenraadsleden kregen de vraag voorgelegd of de tafel vooral een praktisch meubelstuk is óf vooral een liturgisch onderdeel en de plek waar de rituele handelingen worden verricht. De interessante discussie bracht een reeks aan gevoelens en inzichten aan het licht. Het hoofdthema was de voortgang m.b.t. het ontwikkelen van een nieuw beleidsplan. Het lijkt een saai thema, maar er waren die avond opnieuw levendige discussies. De geformuleerde speerpunten maken de ontwikkeling van het beleidsplan heel concreet. Er zijn groepjes gevormd die elk een speerpunt voor hun rekening nemen: eredienst, verbinding generaties, pastoraat, diaconaat, bestuurlijke structuur, duurzaamheid en kerkgebouw. Elke groep bracht verslag uit over de voortgang; een aantal is al heel ver, andere hebben meer tijd nodig. Lastig om te voorspellen wanneer het totale beleidsplan klaar is: voor een goede uitkomst moeten we de tijd nemen, zo spraken we af. In de vergadering van 6 mei gaan wij verder.
Tijdens de rondvraag geeft Bart Lubberdink nog aan dat er veel verwarring was over de begintijden van de dienst van 3 maart jl. Dit punt komt terug tijdens de vergadering van de KKR en de volgende Kerkenraadsvergadering.