Elke zondag brandt de paaskaars; symbool van Christus, het Licht van de wereld. Elke zondag branden ook de twee tafelkaarsen. Symbool van ja van wat eigenlijk? Sommigen zeggen: van het Oude en het Nieuwe Testament. Anderen menen dat de twee kaarsen staan voor het Jodendom en het Christendom. Hoewel het twee mooie gedachten zijn, is de achtergrond en de betekenis van de kaarsen een andere. Daarvoor moeten we terug naar de eerste eeuwen van onze jaartelling. In Rome lieten senatoren zich in de donkere straten begeleiden door fakkeldragers. Hoe meer fakkels, hoe groter het aanzien van de senator was. Later namen bisschoppen deze gewoonte over. Hoe belangrijker de bisschop, hoe meer kaarsen als eerbewijs de kerk werden binnengedragen en naast de altaartafel geplaatst. De Reformatie schafte het gebruik van kaarsen af. Door de liturgische vernieuwing in de tweede helft van de vorige eeuw kwamen ze weer terug. Nu niet als eerbewijs aan de voorganger, maar als symbolen van eer aan God. Je zou kunnen zeggen: nog vóór wij God prijzen doen de twee kaarsen dat al. Elke zondag opnieuw.
ds. Henk Schuurman