Begin januari volgde ik een winterschool ‘Rouw in contextueel perspectief’. Het bleek een goed begin van het nieuwe jaar. Rouwen doet iedereen op een eigen manier. Er is geen verkeerde manier van rouwen. Ook niet een vast patroon. Binnen een familie rouwt ook niet iedereen op dezelfde manier. Hoe kan je elkaar de ruimte geven om ieder op je eigen manier met het gemis om te gaan? Het is vaak een hard werken: verdriet om wat geweest is, de pijn, het gemis en tegelijk ben je ook op de toekomst gericht, want het leven gaat door en moet je je verhouden op die nieuwe situatie die is ontstaan. Het is bijzonder om dat wat je geleerd hebt ook weer te kunnen doorgeven aan het team pastoraat.
ds. Trijnie Plattje