Een poosje was ie weg, maar nu wappert hij weer! Bij de bestelling (bij “Kerk en Vrede”) van deze nieuwe regenboogvlag, voorzien van het woord VREDE, zat interessante informatie. Een greep daaruit:
Kent u haar nog, de veelkleurige vlag op de Rainbow Warrior II van Greenpeace ((1971)?
Veel bekender is ongetwijfeld de regenboogvlag van de LHBTIQA+ gemeenschap, die in zes kleuren wappert bij manifestaties. Deze regenboogvlag staat voor voor diversiteit, inclusie en gelijkheid.
Maar de oudste papieren heeft de vredesbeweging. De Amerikaanse dominee William van Kirk (1858 – 1946) ontwierp een regenboogvlag die de internationale vredesbeweging moest symboliseren, met zeven kleuren, sterren en de planeet aarde.
In 1961 werd voor het eerst een vredesvlag met regenboogkleuren gebruikt in een vredesoptocht in Italië. De vlag bestaat uit zeven banen in de kleuren violet, blauw, turkoois, groen, geel, oranje en rood, met in het midden in witte letters het woord PACE (vrede). Wat opvalt is dat de volgorde van de kleuren is omgekeerd.
Aan de toren van de Dorpskerk in Bathmen wappert deze regenboogvlag.
En vóór de Ichtuskerk in Colmschate hangt deze aan de vlaggenmast.
De regenboogvlag is ontleend aan het van verhaal van Noach uit Genesis. De regenboog wordt in de Oude Testament, met hetzelfde Hebreeuwse woord aangeduid als de boog van de strijder (qeset). Maar later krijgt hetzelfde woord een tegengestelde betekenis: de boog wordt een symbool van hoop. De regenboog, die na de zondvloed tussen de wolken verschijnt (Gen. 9:12-17), is het symbool van Gods genade en een teken van het verbond tussen God en de aarde (vers 13).